Ecz. Berat BERAN yazdı…
Hazan Mevsimi
Bir hazan mevsiminin son günleri,
Kurumuş bir gül dalının,
Son goncasını kopardım senin için.
Gönül ister ki
Yastığına!
Yorganına!
Döşeğine dökeyim gül yapraklarını. Geleceğini bilsem!
Yollarına ayaklarına dökerim. Ama ne mümkün?
Dedim ki!
Bu şiirim ve gonca gülümle.
İçimi dökeyim bari.
XXX
Şeyhmus Diken’e
Sevgili Şeyhmus!
Dengbej misali söyleyelim sevdamızı.
Sen içerden!
Ben dışarıdan!
Gece demeden.
Gündüz demeden.
Sevgili Şeyhmus!
Derler ki gözden ırak olan gönülden uzak olur.
İnanma kardaşım!
İnanma.
Hasret çeken aşığın ateşi harlı olur.
Diyarbekir sevdası tarih yazmadı,
Ama bu sevda kendi tarihini yazdı surlara,
Kendi göbeğini keser misali.
Sevgili Şeyhmus!
Diyorsun ki daha çok işimiz var bu memlekette.
Eline sağlık.
Ben de diyorum ki daha çok sevda çekeceğiz bu Diyarbekir’de.
Yüreğimize sağlık.
XXX
Gittin Gideli
Ne güneş,
Güneş gibi doğdu.
Ne yağmur,
Yağmur gibi yağdı.
Ne de güller,
Güller gibi açtı.
Sen gittin gideli.
Nasıl ki yavru bir kuş,
Ağzını açmış anasını bekliyorsa?
Nasıl ki toprak çatlayıp,
Rahmetini bekliyorsa?
Nasıl ki gece, gününü doğurmak için,
Şafağını bekliyorsa?
Ben de seni böylesine bekliyorum.
Sen gittin gideli.
Şimdi anladın mı sevgilim?
Ben nasıl yaşıyorum?
Neden mutsuzum?
Sen gittin gideli.
Ecz. Berat BERAN
